Civas creatieve therapie

Docent Creatieve therapie Ellen Dekker stelt zich voor

Ellen Dekker is docent Creatieve therapie bij CIVAS. Aan de hand van 5 vragen vertelt ze over haar vakgebied en docentschap voor CIVAS.

​Wat is uw achtergrond?

‘Toen ik de zelf de opleiding Genezend Tekenen deed, kwam ik thuis. Op de opleiding teken en schilder je veel en toen ontwikkelde ik mijn vermogen tot zelfexpressie, waar ik van kinds af aan al behoefte aan had. Ik ben naast mijn werk altijd docent geweest, ik heb bijvoorbeeld lesgegeven in decorontwerp en art direction, mijn eerdere vak. Tijdens mijn opleiding ben ik met mijn praktijk gestart. Het mooie van creatieve therapie is dat je niet langer van buitenaf aan het werk bent, maar van binnenuit. Je wordt niet langer van buitenaf gestuurd en komt in contact met jezelf.’

Wat trekt u zo aan in het vakgebied?

‘Mijn visie is dat je alleen woorden kunt geven aan datgene waar je je bewust van bent. Juist door te tekenen en te schilderen maak je contact met je onderbewuste. Een tekening kan veel vertellen. Een creatief therapeut zit daar als tolk tussen door de juiste vragen erover te stellen. Het brengt mensen bij hun bron. De antwoorden komen uit de tekeningen zelf.’

​Hoe onderscheidt u zich van vakgenoten?

‘De mensen die ik begeleid hebben uiteenlopende redenen om mijn hulp in te schakelen. Ze zijn bijvoorbeeld stukgelopen in hun werk. Er kunnen fysieke klachten zijn, maar ook emotionele problemen. Mensen zoeken ondersteuning bij een scheiding of verlies van iemand. Of ze ervaren geen zingeving. Van alles kan aanleiding zijn voor zelfonderzoek. De opdrachten die ik geef, zijn afgestemd op de persoon en de klacht. Iemand met rouwverwerking laat ik bijvoorbeeld nat op nat schilderen. Dat is vergelijkbaar met huilen op papier. Iemand die op zoek is naar kracht geef ik bijenwas om mee te tekenen of we gaan met klei aan de slag. Alle materialen die kunnen werken, zet ik in.’

​Wat kan men zoal verwachten van de opleiding?

‘Ik zie de cursus vooral als een instrument om jezelf te ontwikkelen. Voor mensen die in het onderwijs of de zorg werken is het een mooie introductie om te kijken hoe je met andere mensen kunt gaan tekenen. Voor deze thuisstudie doen cursisten theoretische kennis op en ze maken tekeningen, schilderingen en een kleiwerkstuk. Bij de huiswerkopdrachten schrijven ze een verslag en geven ze een beschrijving van hun creatie. Ik observeer en stel vervolgens vragen over het werkstuk. Op deze manier laat ik zien hoe je naar tekeningen kijkt en mensen kunt bevragen over hun tekening. De cursus is een mooie ingang om contact te maken met wat ons innerlijk beweegt. En het is vooral leuk om te doen.’

​Welk advies heeft u voor (aankomend) studenten?

‘Veel mensen die de cursus volgen zijn een praktijk aan het opzetten en willen deze vorm van begeleiding kunnen aanbieden. Ik zeg altijd: het begint bij jezelf en kijk maar hoe je het verder kunt toepassen. Voor anderen is het doen van de cursus een goede manier om erachter te komen of de hbo-opleiding iets voor ze is. Wat ik herken bij studenten is dat ze vaak een verlangen hebben naar het creatieve, zoals ik dat ook had. Dat is niet vreemd in een maatschappij waar de nadruk ligt op het hoofd. Het scheppingsvermogen wil ook worden aangesproken.’